Copyright Rijana
Teken: Een teek (een klein bloedzuigend insect) is vervelend omdat hij ondermeer de ziekte van Lyme
(de bacterie Borrelia burgdorferi) en de levensgevaarlijke ziekte babesiosis kan veroorzaken.
Babessiosis: Babessiosis is een protozoaire infectie die op malaria lijkt, de teek dient minstens 24 uur te zijn
aangehecht om dit over te kunnen brengen.
Lyme-
Wat zijn teken?
Teken zijn kleine spinachtige insecten, Ze variëren in grootte van een halve tot enkele millimeters. Ze worden zelden groter dan een centimeter.
In Nederland komt de “harde teek” Ixodes ricinus voor. De levenscyclus van een teek begint als een larve en, via diverse tussenstadia, eindigt na 2-
Teken zijn parasieten. Ze leven van bloed dat ze opzuigen bij mensen en dieren. Gemiddeld 14% van de teken is besmet met Lyme.
Uit een enquête van het RIVM uit 1994 bleek dat in dat jaar 33.000 Nederlanders hun huisarts bezochten vanwege een tekenbeet. Van hen kregen 6500 de ziekte van Lyme.
De ziekten:
De meest bekende ziekte is de ziekte van Lyme. Deze ziekte kan zich zowel bij mensen als bij dieren ontwikkelen.
Bij de kat openbaart een tekenbeet zich doordat de teek zelf nog zichtbaar is of er je voelt een bult(je) op de huid van de kat.
De belangrijkste risicofactor op besmetting is de tijd die de teek op de huid doorbrengt.
De teek neemt er de tijd voor om zich vol bloed te zuigen. Hoe langer dat duurt, hoe groter de kans dat je besmet raakt.
Teken moet je dus zo snel mogelijk verwijderen. (binnen 48 uur)
Voorkomen:
Vermijd contact met struikgewas en hoog gras. Zorg er bij kinderen zeker in risico tijden voor dat alle lichaamsdelen bedekt zijn, Teken kunnen namelijk zelfs door de kleinste openingen naar binnen kruipen. Controleer ‘s avonds na verblijf in de natuur de huid op de aanwezigheid van teken. Controleer uw kat waarneer deze buiten komt regelmatig doch zeker eens per 2 dagen.
Niet doen:
Gebruik nooit alcohol of een sigaret om de teek te verdoven/verwijderen. De teek kan in een reactie juist de inhoud van de maag uitspugen en dat maakt de kans op ziektes alleen maar groter!
Een verdoofde, of zelfs een dode teek, is niet gemakkelijker te verwijderen dan een levend exemplaar.
Gebruik ook geen pincet hiermee loopt u namelijk de kans dat de teek niet in het geheel loskomt en in de kop blijft steken en zodoende voor infecties zorgt. De teek zit alleen met zijn kop in de huid, wat u zietis alleen het lichaam.
Vlooien bij huisdieren:
Een veel voorkomend probleem bij huisdieren is de aanwezigheid van vlooien.
De aanwezigheid van deze kleine bruine, zijdelings afgeplatte, diertjes leidt vaak tot heftige jeuk en krabben bij uw huisdier.
Het is niet altijd even makkelijk om een vlooienbesmetting vast te stellen. Vooral bij dichtbehaarde of langharig dieren zijn deze kleine watervlugge insecten moeilijk te vinden. Bovendien leeft alleen de volwassen vlo op uw huisdier, de andere stadia (ei, larve, pop) bevinden zich in de directe omgeving; in de meeste gevallen uw huis.
De vlo die u bij uw dier ziet is dus het topje van de ijsberg!!
Het is daarom beter uit te kijken naar de aanwezigheid van vlooienpoepjes: kleine zwartbruine korreltjes die zich tussen de haren bevinden. Weet u niet zeker of het zand of vlooienpoep is dan kunt u zo'n korreltje op een nat stukje wit papier fijnwrijven.
Bij vlooienpoep kleurt het papier roodbruin door de hierin aanwezige afbraakproducten van de rode bloedkleurstof.
Er komen twee soorten vlooien voor namelijk de hondenvlo en de kattenvlo.
Hiervan komt de kattenvlo veruit het meeste voor, ook bij honden.
Om zich te kunnen voortplanten heeft de vlo een bloedmaaltijd nodig.
Hierna legt de vlo enige tientallen tot honderden eitjes, die in de directe omgeving van uw
huisdier (uw huiskamer) op de grond vallen. Na 6-
hebben zich uit de vlooieneitjes weer nieuwe vlooien ontwikkeld.
Deze zoeken weer een nieuwe gastheer op.
Vooral na vakanties kan dit op grote schaal gebeuren (vlooienplaag!).
Aangezien de eieren ook in huis liggen kunnen onze dieren ook midden in de koude
periodes vlooien krijgen.
Om aan bloed te komen bijt de vlo een klein bloedvat aan en zuigt het hieruit stromende bloed op.
Om te voorkomen dat dit bloed gelijk stolt spuit de vlo een klein beetje speeksel in de huid.
Dit speeksel bevat een eiwit wat de bloedstolling remt. Sommige dieren vertonen echter een
allergie voor vlooienspeeksel.
Een vlooienbeet zorgt er dan al voor dat het dier zich
gedurende 5-
Honden bijten dan het achterste gedeelte van hun rug open, vaak tot bloedens toe.
Later vertoont dit deel van de rug kale plekken.
Tegenwoordig kunnen we met een simpele huidtest vaststellen of uw hond inderdaad allergisch is voor vlooien.
Bij de kat zijn op de hele rug tientallen kleine bultjes en korstjes te voelen.
Het achterste gedeelte van de rug vertoont kale plekken.
Het voortdurende likken en bijten van de vacht leidt soms tot de vorming van haarballen in de maag en tot braken en/of vermagering.
Deze allergiesymptomen kunnen zowel bij de hond als bij de kat snel en effectief worden bestreden.
Daarnaast moeten de vlooien afdoende worden bestreden.
Vlooienbestrijding:
Voor de bestrijding van vlooien staan ons vele middelen ter beschikking. Hiervan zijn er maar enkele afdoende.
Wat voor middelen u ook gebruikt, u moet altijd een 2-
Vlooien in de omgeving kunnen bestreden worden met spuitbussen of pompspray's. Kies wel voor een middel dat niet alleen de jonge vlooien en de larven doodt, maar ook het uitkomen van de eieren tegengaat. Dit zijn de zogeheten groeiremmers.
Een goed voorbeeld is de Vet-
Een geheel andere manier is de hond of kat Program pillen of pasta geven.
Vlooien die een behandeld dier bijten krijgen deze stof binnen en kunnen zich niet meer voortplanten.
Hierdoor neemt de besmetting van de omgeving sterk af.
De vlooien sterven echter niet!! Hiervoor zijn andere middelen nodig.
Voor de bestrijding van volwassen vlooien op het dier zijn er erg veel middelen in omloop.
Wat u ook kiest, het belangrijkste is dat u het middel regelmatig gebruikt om de vlooien geen adempauze te gunnen.
Daarnaast moet u het altijd combineren met een middel dat de vlooien zelf aanpakt.
Bij honden zijn de spray en druppels in de nek (Frontline, Advantage) makkelijk en effectief.
Shampoos en poeders werken maar kort en zijn daardoor niet zo geschikt.
Bij katten kunt u ook gebruik maken van de Frontline of Advantage.
Verder kunnen tabletten (Cyflee) en bandjes natuurlijk ook.
Biobandjes, homeopathische druppels of halsbandzendertjes hebben helaas geen enkel aantoonbaar effect op de vlo.
Lintwormen:
Zowel bij de hond als de kat wordt de meest voorkomende lintworm overgebracht door vlooien.
De met lintwormlarven besmette vlooien worden bij het verzorgen van de vacht door uw huisdier gevangen en opgegeten.
In de darm komen deze lintwormlarfjes bij de vertering van de vlo weer vrij en groeien hier uit tot volwassen lintwormen.
Van deze lintwormen treffen we de losgelaten segmenten, als rijstekorrel grootte witte stukjes, aan op de ontlasting.
De lintwormen zijn goed te bestrijden met wormtabletten.
Om te voorkomen dat de lintwormen telkens terugkeren, dienen echter ook de vlooien te worden aangepakt.
Lintwormbestrijding zonder een afdoende vlooienbestrijding is dan ook niet goed mogelijk.
Bij gebruik van de wormpil wordt bij een kitten ongeveer elke maand een pil toegediend.
Bij volwassen dieren ongeveer 2x per jaar.
Samenvatting:
Heeft uw dier last van vlooien, pak het dan grondig aan. Behandel het dier en zijn omgeving. Gebruik middelen die effectief en veilig zijn (kinderen). Komt u er niet meer uit, neem dan contact op met uw dierenarts.
